Geschreven door Isabelle
Wat maken we ons graag druk over wat anderen van ons denken. Herken je dat bij jezelf? We hebben het nodig dat anderen ons accepteren en waarderen, want pas dan kunnen we onszelf accepteren en waarderen. Daardoor doen we soms rare dingen, om erbij te horen, om maar niet gepest en uitgekotst te worden. Soms zeggen we en doen we dingen die we eigenlijk helemaal niet zouden willen zeggen of doen, maar we doen het toch om maar geen rare blikken te krijgen uit angst om afgewezen te worden.
Het is tijd om ermee op te houden én om onszelf niet langer voor de gek te houden. Stel dat jij nu op de middelbare school zit, of in een werksituatie, waar dergelijke systemen en patronen voorkomen, hoe doorbreek je dan dit systeem? En hoe verlos jij jezelf van de gedachten en het gevoel om er maar bij te 'moeten' en willen horen. In dit Blog vertel ik er alles over, maar hoe dan ook "Ik heb er schijt aan wat jij van mijn Blog vindt!"
Terugblikken naar mijn middelbare schooltijd een interessante gewaarwording. Onlangs bracht ik een bezoekje aan mijn middelbare school, waar ik 4 jaar rondgehuppeld heb met een beugeltje in mijn mond. Oja, ik had ook een buitenboordbeugel, maar die droeg ik nooit op school, alleen als ik thuis was en niemand mij zou kunnen uitlachen. En natuurlijk had ik ook jeugdpuistjes, maar gelukkig had ik 'Maybeline' en 'L'oreal' om die puistjes te camoufleren "because I am worth it"!
De shock
Mijn terugkomst op de middelbare school was fijn en tegelijkertijd ook een shock. Ik besefte pas hoe klein en beklemmend een omgeving is als je er een tijdje uit bent geweest. Bijna iedereen zag er hetzelfde uit en bijna iedereen kwam onzeker over.
Vroeger waren er kliekjes en ieder groepje had zijn eigen stijl, en leefde volgens hun eigen regels, die ze samen hadden gecreëerd. De 'kakkers' stonden vroeger bij de hoofdingang hun sigaretten te roken. De meiden rookte dunne 'Davidoff' sigaretjes en de jongens Marlboro. De 'nerds' hadden geen tijd om te roken, zij aten braaf hun zelf gesmeerde boterhammetjes binnen aan tafel op, de 'alternatievelingen' hingen buiten onder de overkapping of tegen het hek, en de 'skaters' met hun geverfde haren rookte geen sigaretten, maar draaide van tabak hun eigen 'shag'. Ikzelf was net een kameleon: ik probeerde overal bij te horen. Soms nam ik een Davidoff sigaretje en soms nam ik al proestend 'hijsjes' van een zelf gedraaid zware shag 'Havana'.
De overlevingsstrategie
Toen ik daar na al die jaren weer rondliep besefte ik mij dat de systemen na al die jaren onveranderd waren gebleven. De stoere jongens en meiden stonden nog steeds bij de hoofdingang. Ik besefte mij ook dat de middelbare school, en waarschijnlijk de pubertijd in het algemeen, ons vroeg in het leven 'leert' om ons druk te maken over wat anderen van ons vinden. Het is een soort overlevingsstrategie. Je moet wel geaccepteerd worden, want anders kunnen het nog eens een paar hele zware jaren worden. Niet geaccepteerd worden zou betekenen dat je buiten de groep zou vallen én dat is bijna net zo erg als dood gaan.
Dus slim als we zijn, passen we ons aan. Dat is wat we doen, om maar geaccepteerd te worden. Om niet op te vallen en afgewezen te worden of om juist in de smaak te vallen bij onze schoolgenoten.
Die patronen die we onszelf hebben aangeleerd nemen we mee ons volwassen leven in. Terwijl het dan bijna geen functie meer heeft, want dan word je opeens met willekeurige mensen van dezelfde leeftijd op een klus of project gezet. Opeens werkt de kakker samen met de nerd die hij vroeger op het schoolplein uitlachte. En opeens is die 'nerd' de baas, omdat hij een ingenieuze uitvinding heeft gedaan en een groot en winstgevend bedrijf runt.
Het mooie aan volwassen worden is dat je mensen kan kiezen die beter bij je passen. Daardoor ga je veel meer mensen tegenkomen die je nemen zoals je bent. Mensen met dezelfde interesses, normen en waarden. Mensen waarbij jij jezelf kunt zijn. Grote kans dat de kakker en de nerd alsnog beste vrienden worden! ;-)
Het is tijd om er nog méér schijt aan te hebben!
Wanneer we ons druk maken over wat anderen van ons denken dan houden we onszelf klein. En jij wilt vast niet heel je leven een kabouter blijven?
Diep van binnen wil ieder mens zichzelf ontwikkelen, groeien en bloeien. Maar als jij je continu aanpast aan anderen zul je nooit groeien en de top bereiken. Dat kan alleen als je echt jezelf durft te zijn! De echte vraag luidt dan ook: hoe graag wil jij jezelf zijn en groeien en bloeien?
Je kunt alleen jezelf zijn als je leert om schijt te hebben aan de mening van anderen. Ben jij benieuwd hoe je dat voor elkaar kan krijgen? Hieronder staan 4 tips om te leren groeien en bloeien en er lekker schijt aan te hebben. Ben je er klaar voor?
Tip 1. Schijt: Het is mijn leven!
Mensen mogen zelf weten wat ze van je vinden of wat ze van je verwachten. Dat wil echter niet zeggen dat jij je daar iets van moet aantrekken. Hun mening over jou zegt (vaak) niets over jou, het zegt alleen iets over hoe zij de wereld zien en over hun eigen normen en waarden.
Het is belangrijk dat jij bepaalt hoe jij je leven leeft. Jouw leven is voorbij voordat je het weet, en je wilt het niet toch niet alleen de wensen van andere mensen vervullen? Je wilt het toch ook vullen met jouw dromen, wensen en doelen?
Mensen zullen altijd blijven praten achter je rug om, ze zullen altijd blijven zeuren en klagen. Wat je ook doet. Onthoud dat hun opmerkingen niets zeggen over jou, het zegt alleen iets over hoe hun de wereld zien, dus probeer gemene opmerkingen van je af te laten glijden. Accepteer het, en doe vervolgens wat je wilt doen. Als jij leeft volgens je eigen overtuigingen, dan zullen de mensen in je omgeving vanzelf bijdraaien en zich aanpassen. En zo niet, dan niet. "Schijt aan" zeg jij dan. Dat voelt lekker toch?
Tip 2. Schijt: Dat is jouw probleem!
Mensen vinden het heerlijk om problemen te veroorzaken. En heel veel mensen vinden het nog heerlijker om andermans problemen over te nemen. Want als je aan een andermans problemen denkt dan hoef je niet aan die van jezelf te denken. Ook lekker makkelijk hé!?
Natuurlijk help je jouw vrienden graag met hun problemen. Maar besef jij je dat het altijd hun problemen zijn en blijven? Je kunt ze steunen zo goed als je kunt, maar je steunt niemand door wakker te liggen van hun problemen. Dat er één iemand zich zorgen maakt en buikpijn heeft om iets, is er al één te veel toch?
Probeer andermans problemen van je af te laten glijden. Een van de dingen die ik in mijn leven heb geleerd is dat ik andere mensen niet gelukkig kan maken. Ik kan mensen helpen en ik kan een goed en inspirerend voorbeeld zijn, maar uiteindelijk moeten zij zelf hun eigen pad bewandelen en jij de jouwe. Gun en geef anderen de tijd en ruimte om hun eigen pad te ontdekken. Jij kunt niemand redden, alleen jezelf!
Tip 3. Schijt: Ik ben lekker egoïstisch!
Zodra de mensen in je omgeving merken dat jij toch wel doet waar je zelf zin in hebt, gaan ze zich minder druk maken. Ze zullen meer bewondering voor je krijgen en minder proberen te vertellen wat je moet doen. Mijn motto: "Gezond egoïsme siert de mens!"
En zodra jij meer ‘schijt' hebt aan de mening van anderen wordt het steeds makkelijker. Je begint te merken hoe vrij je eigenlijk bent. Je zult merken dat er een verschil bestaat tussen anderen 'pleasen' en behagen en liefdevol en met een tikkeltje 'egoïsme' je eigen weg volgen.
Sterker nog, door je eigen pad te bewandelen heb je de mensen in je omgeving uiteindelijk veel meer te bieden. Simpelweg omdat je sneller groeit en omdat je een interessanter, wijzer en liefdevoller mens bent. Wie wil dat nu niet zijn?
Tip 4. Schijt: Mijn geweldig nieuwe motto!
Steeds als je merkt dat je je druk maakt over wat anderen van je denken kun jij dit motto voor jezelf gebruiken. Elke keer als het gevoel bekruipt van "Wat zullen zij...... Wat denkt hij dan..... Wat moet zij wel niet vinden als......." dan zet jij je nieuwe motto in!
Voorbeeld: “Ik zou in m’n eentje een kopje koffie kunnen drinken in dat café, maar misschien vinden mensen dat wel raar". Schijt, ik ga lekker koffie drinken in m’n eentje! “Zal ik bij mijn Amsterdamse goed gebekte buurman klagen over de stinkende vuilniszakken in de algemene gang?" Ik wil toch geen zeurpiet zijn… Schijt, ik wil gewoon dat die rottende en stikkende zakken weg zijn, anders dump ik ze in zijn tuin. Dan vindt hij me maar een zeurpiet of een zeikwijf, dan moet hij zijn zooi maar opruimen.
Schijt is zo'n bevrijdend motto. Gebruik het zodra je merkt dat je je druk maakt over problemen die niet de jouwe zijn, of als je onzeker bent over jezelf en je lichaam. Je zult merken hoe lekker vrij je je voelt wanneer je schijt roept!
Heb jij ook een mooi en leuk schijt moment? Deel jou ervaring dan hieronder in het 'comment' vakje. Vond je dit artikel waardevol? Laat dan een reactie achter en bekijk het filmpje waarin Lizzy Tardy en ik vrouwen op straat vroegen wat vrouwen van zichzelf vonden.
